Senin, 03 November 2014

Marantau Mambangun Nagari

Satiok Anak Minang na Laia, Bacito-cito pai Marantau.
TAREMPA-Marantau lah manjadi pituah dari niniak muyang urang Minang. Budaya marantau ko didanguang-danguangkan ka talingo anak sajak dari dalam ayunan. Pantun "Barabak Madang Dihulu, Babuah babungo balun. Marantau Bujang Dahulu, Dirumah Paguno Balun". Acok tadanga dari lantunan indang bundo kandung malalok an anak.

Baa dek baitu? Karano gadang di kampuang indak banyak ilmu nan didapek. Sainggo papatah minang "Alam takambang jadi guru" kan ilang dari anak badarah Minang. Sajalan kato jo karajo, itu nan manjadi cito-cito satiok urang tuo minang.
Untuak manyatokan papatah Alam takambang jadi guru ko lah. Urang tuo mandorong anak untuk marantau. Baiak itu marantau untuk pai sikola. Maupun pai mancari mato usaho. Kaduo-duonya batujuan untuak mancari ilmu pangatahuan. Ilmu sikola baguno untuk mambangun diri dalam tulih baco. Sahinggo anak nan sikola diharok an dapek mangubah hiduiknyo untuak labiah baik. Tantunyo hiduik dalam budayo Minangkabau.

Sikola ndak dapek diilak an dek urang Minang. Karano sikola lah mangubah caro hiduik manusia di alam. Apabilo urang minang indak sikola, inyo akan tatingga dari kabudayaan urang lain. Inyo akan mudah dijajah dek sistem daerah lain. Untuk itu anak nan sikolah diharok an aktif dalam pamarintahan dan mato usaho nan gadang. Sahinggo mato usaha urang minang dapek bersaing sajajar jo bangso asiang.

Sadangkan marantau untuk mambuka usaho biasonyo dilakukan dek mudo-mudi Minang nan indak dapek mambaiye biaya sikolah. Dek biaya sekolah ko maha ndak tabayie, bapiliahlah jalan mancari karajo di rantau. "Ma Adu Untuang" namonyo

Ado juo mudo-mudi Minang nan mampu sikolah. Tapi mamiliah maninggakan bangku sikola, pai marantau. Iko adalah urang nan cadiak. Nyo ndak suko ilmu manulih dibuku. Tapi labiah suko ilmu lapangan. Pai karajo, dapek pitih dan bapikia untuk bakambang. Dengan cito-cito "Dari Kaki Limo, Kini lah punyo toko limo"

Memang, manjadi padagang banyak dicubo urang Minang. Alhamdulillah berhasil. Sahinggo dari usaho ko lo banyak nan punyo toko. Kini satiok suduik jalan, nampak Rumah Makan masakan Padang.

Apopun jalan marantau urang Minang. Dari duo jalan tu. Baiak itu untuak mancari ilmu. Maupun pai Ma Adu Untuang. Tujuannyo hanyo ciek, yaitu mawujudkan hiduik nan labiah baiak.

Kaduo urang ko diharok an basatu. Pa bilo lah sampai waktunyo. Nan badagang lah punyo Toko Surang. Nan sikolah alah tamaik. Sadapeknyo basatu mangambangkan usaho.

Angku-angku nan indak sikola tolong katoan iko "Aden buliah ndak sikola, tapi anak buah den urang basikola"

Baa dek baitu, karano urang sikola punyo ilmu dalam mamudahkan karajo. Undanglah mereka nan sikola untuak mangambangkan usaho. Jan sampai urang kampuang awak nan sikola, ilmunyo dipakai dek urang asiang. Kamudian malindeh usaho urang Minang.

Lah banyak model iko kini bakambang. Sahinggo usaho urang Minang indak lai sabateh Rumah Makan jo pakaian. Tapi lah marambah kasado bidang. Ingek lah satu hal "Hanyo urang Minang nan bisa manyaingi jiwa Dagang Urang Cino". Jan sampai budayo ko hilang dari anak cucu nan katibo.(red)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar